“Σκάλες” στο Θησείο
|
Δευτέρα και πώς να «περπατήσει» η νέα εβδομάδα, χωρίς βόλτα; Καλοκαιράκι…άρα πλακόστρωτα με τραπεζάκι έξω και δροσερά ποτά!Πάμε Θησείο λοιπόν…στο γνωστό μικρό καφενεδάκι να το πω; Στα σκαλάκια της Ηρακλειδών βρίσκεται ένα στέκι με το όνομα «Σκάλες». Φημίζεται για το καλά ρακόμελά του αλλά και για την χύμα εξυπηρέτηση του…Δεν μπορούμε να τα έχουμε όλα σε αυτή τη ζωή!(μου είχε πει κάποιος exboyfriend…και του το κρατάω από τότε).Βράδυ ζεστό…σε όλη την Ελλάδα να υποθέσω…και θέλω κάτι κρύο για να συνέλθω…μια μπύρα; Καλό συνοδευτικό μια ποικιλία από όλα (έχω πολλές αδυναμίες τελικά!), το μαγαζί προσφέρει καλούς μεζέδες στις ποικιλίες του. Οι τιμές πολύ λογικές και οι ποσότητες ικανοποιητικές! Είχα πάντως καιρό να αράξω το κορμί μου, μετά από μια μέρα στο τρέξιμο, σε μια καρέκλα καφενείου, να γελάσω αλλά και να προβληματιστώ με τους φίλους μου (ο ένας είναι φαντάρος….οπότε καταλαβαίνεις τι παίζει περίπου), να δροσιστώ με μια amstel (καλά όχι και πολύ καιρό) και να «βγάλω το φτυάρι» με βοηθό πάντα τον κολλητούλη μου (πάλι για σένα γράφω ρε ρεμάλι).Σιγά σιγά συνηθίζω την Αθήνα και δε θα μου βγει σε καλό…μόνιμος κάτοικος τσιμεντούπολης…(passe) Μια αναφορά στο σέρβις…Η κοπελίτσα που υποτίθεται μας εξυπηρέτησε δεν έλεγε παρακαλώ στα ευχαριστώ μου, αλλά πα…(όχι οτι ήταν ένα όρθιο πτώμα και έφερνε τα ποτά με στυλ αγγαρείας .Αν δεν είσαι ευχαριστημένος/ευτυχισμένος, έστω κατά 30% με αυτό που κάνεις, τότε άλλαξε….αν αυτό εσύ το λες «ζωή» εγώ το λέω…»Έχεις πεθάνει και δεν σου το έχει πει κανείς» .Κρίμα γιατί είναι τόσο νέα… Βέβαια η βραδιά δεν σταμάτησε στο Θησείο αλλά συνεχίσε που αλλού…στην Πανόρμου, στο γνωστό στενάκι με στάση στο καφέ Alegria. Τι είδα εκεί; Τι μου άρεσε: Τι δεν μου άρεσε: Σας φιλώ, |
Το λεμονάκι στη Heineken ήταν πολύ μπροστά. Όσο για τον κύριο που μιλούσε για έναν συνονόματο «ακατανόμαστο» έπρεπε να του την πεις. Μαλακία σου!!!
Για το «όλοι νομίζουν…», είναι στο χέρι σου να το στρώσεις. Κάλλιστα μπορείς να ζητήσεις από τον father να τον υιοθετήσει (δεν νομίζω να τον χάλαγε) ή να πας μαζί του. Έτσι το πιο πιθανό μετά θα είναι να νομίζουν όλοι ότι είναι κολλητός σου. Ποτέ δεν ξέρεις σε αυτή τη ζωή.
Ciao beba
pegesus
@να ζητήσεις από τον father να τον υιοθετήσει…
Έχω ήδη έναν αδερφό …ο δεύτερος είναι περιττός
@να πας μαζί του…
«μεταξύ κατεργαρέων ειλικρίνεια»…
για μένα οι φίλοι παραμένουν φίλοι…
έτσι μειώνεις την πιθανότητα να τους χάσεις.
αν το «γυρίσεις στο τσάμικο» μαζί τους…χάνεις όλα όσα είχες πριν!
Συμφωνείς;
Δηλαδή δεν έχω καμμιά(με ένα ή με δύο μ? χμμ…βαζω δύο να’μαι μέσα )ελπίδα…γιατί και αδερφή έχεις και για τσάμικο… ούτε συζήτηση!
Α! Ο Καρύδας ποιός είναι?
O Καρύδας είναι υπαρκτό πρόσωπο!!! (δυστυχώς)
H λέξη «καμία» μάλλον με ένα «μ» γράφεται…
Ατύχησες…δεν υπάρχει ελπίδα!:)
@αν το “γυρίσεις στο τσάμικο” μαζί τους…χάνεις όλα όσα είχες πριν!
Συμφωνείς;
Εξαρτάται το τι είχες. Παρόλα αυτά συμφωνώ και επαυξάνω.
@VA: η τελευταία γυναίκα που ρώτησε ποιος είναι, βίωσε τον απόλυτο οργασμό (:P)
χαχαχα
Το καλό που σου θέλω να συμφωνείς, pegasus!!!
pegasus δε με βοηθάς ειναι η αλήθεια…μετά απ’αυτή λύθηκαν τα μάγια γιατί εγω δεν ένιωσα τιποτα!
Loipon
1) Den thn peleyete…
2)Kalhtera na akous ena onoma pou den thes para na mh vlepeis ena proswpo pou thes…
3)Poia servitora ap’olles?
4)Vasika gia na to kaneis pio endiaferon o kolhtos prepei na einai taytoxrona aderfos, gay kai gomenos… Kallos syndiasmos eee??? Na dw meta ti tha poune…
p.s.: Den thn paleyete ksanamana…..
@VΑ δεν μπορώ να «Βοηθήσω» διαφορετικά. Όσο ζεις να ελπίζεις. 😀
@kakotexnes τα αυτονόητα παραλείπονται. Φυσικά και δεν την παλεύουμε. Πως να την παλέψεις άλλωστε σε αυτή τη ζωή που όσο ζεις πρέπει να ελπίζεις μήπως και νοιώσεις τπτ? (βλ. @VA)
Είπα εγώ ότι όσο ζώ ελπίζω μήπως και νοιώσω κάτι? όχι, είπα εγώ τέτοιο πράγμα?
είπες; …δεν είπες! 😀