Καλοκαίρια και Χειμώνες

Photos by Katerina Paspaliari

Φτάνουμε στα μισά του φετινού καλοκαιριού και ακόμα δεν καταφέραμε να βλέπουμε τον χειμώνα σαν ταινία. Για πολλούς τα χρόνια και οι ζωές, περνούν με τα καλοκαίρια Το 2001 στα Κύθηρα κάτι καινούργιο κάτι νέο, 2002 Σαντορίνη με καθημερινή θέα στο Σκάρο, 2004 στη Σύρο με βόλτες στην Ερμούπολη, 2006 στη Νάουσα της Πάρου με πολύ αλκοόλ, 2007 στην Ελαφόνησο σε μια σκηνή τεσσάρων ατόμων. Τα καλοκαίρια μας μεγαλώνουν, περνούν οι στιγμές του χειμώνα μπροστά από τα μάτια μας χωρίς καμία σημασία. Το καλοκαίρι έχει χαρακτήρα γενναιοδωρίας και συγχώρεσης. Όσο κρύο κι αν μου δώσεις, θα το ζεστάνω στα σαραντάρια του Αυγούστου, όταν το φεγγάρι θα είναι γεμάτο.

Απέναντι στη θερμοκρασία του ήλιου, περπατώντας στη καφτή άμμο, με μικρά βήματα περνάς στην αλμύρα της θάλασσας και σύντομα ξεχνάς οτι σου στράβωσε τα μούτρα ή τη διάθεση, τον κρύο χειμώνα. Ξυπνάς με ήλιο, επιστέφεις μετά το γραφείο μέρα. Ψάξε να βρεις τον ίδιο παιχνιδιάρικο ήλιο σε όλη την Ευρώπη. Όταν έρχεται ο Νοέμβρης πραγματικά λυπάμαι για τους κατοίκους της Φιλανδίας. Τους Σκανδιναβούς πολίτες που έχουν το κρύο ακόμα και στα χαμόγελά τους. Εκείνοι βέβαια μας λυπούνται για τους μισθούς μας. Με λίγα ο άνθρωπος ζει, χωρίς καλοκαίρια ποτέ.

Καλοκαίρι με τη φέτα το καρπούζι στο ένα χέρι, εσύ & εγώ μόνοι πάνω στη γη, κρουαζιέρα θα σε πάω, γιατί καλοκαίρια και χειμώνες περιμένω να φανείς. Τόσοι στίχοι για μια εποχή διάρκειας τριών μηνών, κάτι παραπάνω θα ξέρουν από τις βροχές και τα κρύα του χειμώνα. Μάντεψε πότε θα έρθεις; Μήνα καλοκαιρινό, με σαγιονάρα δίχαλο, δυο βότσαλα στο χέρι, αλμύρα στα φιλιά κι μια αγκαλιά απέραντο γαλάζιο.

Καλοκαίρι μες τα κόκκινα της δύσης του ανατέλλει,
Jane

Αφήστε μια απάντηση