Μήνας Νοέμβρης

Αυτό το μήνα με έπιασε πάλι η μανία να φτάσει το ημερολόγιο 30. Όλοι προσμένουν τις γιορτές, για δώρα, γλυκά, στολίσματα, χουχούλιασμα και τζάκι. Σε αυτούς τους τοίχους όλα περιμένουν το τέλος του Νοέμβρη.

Με φοβίζουν λιγάκι τα flashback, δεν έχουν σασπένς, όπως λένε μερικοί. Ίσως κρύβουν κάτι ανομολόγητες θλίψεις, πολλά στραγγισμένα δάκρυα, όνειρα με φόβο και κάτι στάλες ανασφάλειας. Οι στιγμές στο παρόν μας έχουν μεγαλύτερο μυστήριο. Τι κάνεις στο παρόν σου για να μπορείς να χαμογελάς, αρχικά στον καθρέφτη σου κι έπειτα στους γύρω σου;

Μικρά πράγματα, όπως μια καλημέρα στον φίλο από το Μπαγκλαντές, που βλέπω στο φανάρι. Τέσσερα χρόνια τώρα η πιο ειλικρινής καλημέρα μου. Ανταλλάσσουμε κουβέντες όσο κρατάει το φανάρι. Έχω μάθει λίγα για εκείνον, έχει τρία παιδιά στη χώρα του, μένει στην Ομόνοια, χαμογελάει συνεχώς. Πρόσφατα, μια περαστική του έδωσε μια κάρτα για να ενταχθεί στους μάρτυρες του Ιεχωβά (???), με ρώτησε τι είναι και τι γράφει (άντε να εξηγήσεις). Πέρσι έκανε εγχείρηση στη χολή, χαθήκαμε για δύο εβδομάδες. Ξέρω ότι του αρέσουν τα φρούτα και αποφεύγει το κρέας. Ανταλλάσσω τις μπανάνες μαζί με τις καλημέρες. Τις καθημερινές καθαρίζει τα τζάμια στο πόστο που τον συναντώ, ενώ τα σαββατοκύριακα αλλάζει σημείο, κατά βάση κέντρο.

Να χαμογελάς σε εκείνους που βρίσκονται στο απέναντι μπαλκόνι. Ο κ. Αρίστος για παράδειγμα είναι η μόνη καλλιτεχνική φιγούρα της γειτονίας μου. Γύρω στα 67+ συνταξιούχος ζωγράφος, δεινός καπνιστής, λατρεύει να ρεμβάζει στη βεράντα του, κοιτάζοντας την Πεντέλη. Η γνωριμία μας έγινε μέσω μπαλκονιών, μήνα Ιούνιο. «Καλωσορίσατε» μου είπε. «Δεν πιστεύω να σας ενοχλώ που κάθομαι στο μπαλκόνι;». Καθόλου, του απάντησα. «Έχει περάσει ένας χρόνος που έχασα την κόρη μου από καρκίνο, στην ηλικία σας ήταν περίπου.» Με αυτό τον τρόπο ενώθηκαν τα μπαλκόνια μας για πάντα. Τον αγαπώ γιατί είναι ο πιο διακριτικός άνθρωπος που έχω γνωρίσει, είπε την αλήθεια του χωρίς αναστολές, βρίσκεται ξάγρυπνος μέχρι να γυρίσω από τα ξενύχτια μου, για τους δικούς του λόγους βέβαια. Πριν καιρό, μου έκανε κοπλιμέντο «τραγουδάτε υπέροχα». Πίστεψε με, ο πληθυντικός του κρύβει παιδεία, όχι απόσταση.

Σκέφτομαι τα παραπάνω και σταματάω να μιζεριάζω στη καθημερινότητα μου, αλλά προσπαθώ να ζήσω τις μικρές στιγμές.

Χασάν-Αρίστος 1-1,
Jane