Αττικό Άλσος – Φοίβος & Μάρω

Βραδάκι Τετάρτης, με μια σελήνη 19 ημερών, δροσερό αεράκι Αυγούστου και μουσικές Φοίβου Δεληβορια ταξιδέψαμε! Στο φετινό (2τερο) Φεστιβάλ Αθηνών στο Αττικό Άλσος που ξεκίνησε από 30 Ιουνίου και θα διαρκέσει έως 22 Σεπτεμβρίου 2008, παρακολούθησα τον Φοίβο Δεληβοριά.

Τρείς λέξεις που ίσως να μπορούν να αποτυπώσουν τις εντυπώσεις μου σε μια πρόταση είναι Ζωντάνια, Χαβαλές και Θετική Ενέργεια. Σύμφωνα πάντα με τα παραπάνω κινήθηκε το πρόγραμμα της βραδιάς. Αυτή που περνάει ήταν μαζί μας, ο σκύλος στο Κολωνάκι που ακούει στο όνομα Βαγγέλης πάντα στην παρέα μας, Εκείνη με τα ροζ κοκαλάκια μπροστά φωτισμένη, Η γυναίκα του Πατώκου που ρίχνει που και που καμιά ματιά, αλλά η ζωή μόνο έτσι είναι ωραία…Πότε; Όταν η Κική κάθε βράδυ κάνει ότι μπορεί για να είναι όλα Ο.Κ. και θαύμα η ζωή, ενώ έρχεται σιγά σιγά ο Σεπτέμβρης να μας θυμίσει οτι θα γεμίζουν όλα φώς!

Παρέα φυσικά με τον Φοίβο και η Μάρω Μαρκέλλου, που όταν μεγαλώσει θα θέλει να ήτανε μικρή και να παπαιοαγαπά κάποιον για να ξαναβαφτιστεί μέσα στου έρωτα το καμίνι. Μάθαμε ότι βρίσκεται στο studio και προετοιμάζει το πρώτο της cd το οποίο θα κυκλοφορήσει Σεπτέμβρη με Οκτώβρη (όταν μάθω ακριβή ημερομηνία θα σας ενημερώσω). Guest στη βραδιά ο Ζακ Στεφάνου ο οποίος τραγούδησε παρέα με το Φοίβο. Επίσης άκουσα το πρώτο τραγούδι που έβαλε, τον μόλις 15 χρονών τότε μικρό Φοίβο στη δισκογραφία, με τη βοήθεια του Μάνου Χατζηδάκι, «Με φλάουτα και κιθάρες» .

Τι μου άρεσε :

1) Στο τραγούδι «η γυναίκα του Πατώκου» ο τραγουδοποιός έκανε τη γνωστή του βόλτα ανάμεσα στο κοινό.
2) Η a capella ερμηνεία του «O.K.»
3) Η Μάρω που ξυπόλητη και με παιδική αθωότητα τραγούδησε τα δημιουργήματα της, λιτά και απέριττα.
4) Που ο Φοίβος με δυσκολία κατέβηκε από τη σκηνή και με το πάθος του κράτησε τον κόσμο, τραγουδώντας ακόμα και Βουγιουκλάκη.
5) Στο κοινό εντόπισα μια γλυκύτατη κυρία γύρω στα 75 με 80 έτη, το βρήκα πολύ προχωρημένο!

Τι δεν μου άρεσε :

1) Που έχουν απαγορεύσει το κάπνισμα στο θέατρο του Αττικού Άλσους.
2) Που ο διπλανός μου 40άρης δεν ενθουσιάστηκε με τους στίχους της Μάρως. Αλλά anyway γούστα είναι αυτά! Εγώ είμαι οπαδός φανατικός και όχι φανατισμένος!
3) Η συναυλία ξεκίνησε 21:45, ενώ ήταν προγραμματισμένη για 21:00. Το πρόβλημα με το φωτισμό άργησε να ανακοινωθεί και ο κόσμος λιγάκι ενοχλήθηκε. Αλλά συμβαίνουν απρόοπτα, όταν έχεις να αντιμετωπίσεις «τον δαίμονα της τεχνολογίας» που είπε και κάποιος.

«Δεν τελειώσαμε φέτος» με τις συναυλίες, έρχονται και άλλα δρώμενα!

Λίαν συντόμως μαζί σας,
jane

Υ.Γ. Για πείτε αν ίσως έχει φτάσει ποτέ κανείς…
Εκεί που σταματάν’ τα «πρεπει», τα «μη» του νου
Και που είναι πάτος η κορφή του ψηλού βουνού/
Κι όλα τα λάθη τ’ ασυγχώρητα είναι σωστά/
Και που ο Θεός είναι παιδάκι επτά χρονώ-
Που βλαστημάει στον κήπο μόνο του το Θεό/
Εκέι που η Εύα τρώει ελεύθερα απ’ τη μηλιά
Και πίνεται όλος ο Αχέροντας μια γουλιά.

Τίτλος: Η πέρα χώρα
Δισκος: ΕΞΩ

2 Comments

  1. dora

    Κρίμα που έχασα τη συναυλία (από την αναβλητικότητά μου)..
    Η περιγραφή που κάνεις δείχνει το συγγραφικό σου ταλέντο- κι ας μη το έχεις καταλάβει…χαραμίζεσαι …
    Σου αφιερώνω το στίχο¨ζουζουνίζουν γύρω απ΄τ΄άνθος σου οι ανθρώποι¨…

  2. Μήπως τα παραλές λιγάκι?

    Σε ευχαριστώ πολύ πάντως για τα καλά σου λόγια !!!

Αφήστε μια απάντηση