Το δίχτυ ασφαλείας

Photo by @dimitris.chatzinas Οταν μια δεκαετία πλησιάζει σιγά σιγά προς το τέλος, αναρωτιέσαι αν το δίχτυ ασφαλείας, που χρόνια έχεις πλέξει με σχέσεις, φιλίες και ανάγκη για ζωή, αντέχει ακόμα. Δυστυχώς καθημερινά τα αναπάντεχα μας σοκάρουν. Άνθρωποι που μεγάλωσες μαζί

Εκεί στα 30

Τέτοιες ημέρες πριν χρόνια ετοιμάζαμε βαλίτσες για το Ιόνιο. Λίγο πριν το κοντέρ γράψει 30, σε μια παραλία της Κεφαλλονιάς, με τρεις φίλους και μουσική υπόκρουση τους GOO GOO DOLLS, έσβησε το κεράκι για άλλη μιά δεκαετία και η στιγμή

Επίλογος του 2019

Αθήνα, χειμώνας του 2006. Περίπου ένα μήνα σε απραξία, δεν υπήρχε κέφι για βόλτες. Με προτροπή των φίλων βγήκαμε Σταυρό του Νότου. Πρώτη φορά, σε τραπέζι δίπλα στη σκηνή. Με μια κίνηση του αριστερού μου χεριού άγγιζα τον πιανίστα. Ο

Καλή Χρονιά

Τι μας δίδαξε το 2017; Ότι καμία σχέση δεν είναι δεδομένη, η φιλία είναι πιο δυνατή από τα υλικά αγαθά, η πνευματικότητα του ανθρώπου δεν μετριέται στη θρησκεία αλλά στην «δουλειά» που κάνουμε με τον εαυτό μας. Γιατί ο παράδεισος

Μήνας Νοέμβρης

Αυτό το μήνα με έπιασε πάλι η μανία να φτάσει το ημερολόγιο 30. Όλοι προσμένουν τις γιορτές, για δώρα, γλυκά, στολίσματα, χουχούλιασμα και τζάκι. Σε αυτούς τους τοίχους όλα περιμένουν το τέλος του Νοέμβρη. Με φοβίζουν λιγάκι τα flashback, δεν

Χωρίς Νοσταλγίες

Οι επόμενες μέρες προδιαγράφουν την τελική ευθεία για τα επτά και κάτι χρόνια που βιώνω στα επαγγελματικά μου. Πλέον αποφάσισα οτι τα πιο προκλητικά επαγγελματικά σενάρια, μου ταιριάζουν καλύτερα. Ένας αέρας αλλαγής υπάρχει στην ατμόσφαιρα, είναι καλοδεχούμενος. Την αντιμετωπίζω με

Καλοκαίρι στην Αθήνα

Δεν έχω να σου προτείνω καμία βόλτα, για αυτές τις μέρες. Μας πήρανε το καλοκαίρι ή το διώξαμε; Δεν έχω ιδέα. Το σίγουρο είναι ότι ο Έλληνας είναι μονίμως πανικοβλημένος και πότε θα καταλάβει ότι δε του φταίνε μόνο οι