Οι εναπομείναντες
|
Οι εναπομείναντες, έχουν άγχος για τα οικονομικά, για το μέλλον των παιδιών, που μεταξύ μας τριανταρίζουν, για την επιτυχία στα πασχαλινά τσουρέκια και τα κόκκινα αυγά. Οι ρυτίδες ποτέ δεν δείχνουν άσχημες. Προσθέτουν γοητεία και σοφία στα πρόσωπά τους. Που και που πονάει η μέση και η πλάτη τους, από την κούραση και το τρέξιμο να τα προλάβουν όλα. Φροντίζουν τους κήπους τους, αγαπούν τα πιτσιρίκια που κυλιούνται στο γρασίδι, τους προσφέρουν φρέσκα αυγά και σπιτικές λυχουδιές. Οι άνθρωποι που μεγάλωσα μαζί τους, με τα χρόνια, μου γίνονται απαραίτητοι. Έχω ανάγκη τις συμβουλές τους, τα γέλια τους, τα «μαργαριτάρια» τους και τα βλέματά τους. Έχουν μεγαλώσει, είναι πλέον ζευγάρια ή αυτόνομα μπακούρια, επαγγελματιές ή ερασιτέχνες, επιτυχημένοι ή ακόμα παλεύουν, νευρικοί ή ήρεμοι, φωνακλάδες ή σιωπηλοί, ευγενικοί ή είρωνες, έτσι τους αγαπώ. Κρατούν τα μυστικά των παιδικών μου χρόνων και είναι φύλακες στις αναποδιές του παρελθόντος μου.
Ζουν σκορπισμένοι σε Σουηδία, Νάξο, Βέλγιο, Αθήνα, κάπου μεσοπέλαγα αλλά όλοι δίπλα μου. Όταν η φύση μυρίζει Πάσχα, τα λουλούδια ανθίζουν και η εβδομάδα των παθών ξεκινάει, τότε όλα τα σημεία του ορίζοντα ενώνονται. Δεν παίζουμε τα μήλα, ούτε κρυφτό, ούτε κάνουμε βόλτες με τα ποδήλατα. Καπνίζουμε παρέα τα στριφτά μας τσιγάρα, πίνουμε τζίν και ακούμε ροκιές. Καβαλάμε μηχανές, πάμε σαββατοκύριακα σε εξοχικά και προτιμούμε τον καφέ μας μέτριο. Όπως ακριβώς και οι ζωές μας, με μέτριο ενδιαφέρον αλλά κοινό παιδικό βίο. Y.Γ. Τους φίλους τους διαλέγουμε ενώ τους συγγενείς τους κληρονομούμε, έλεγε ο πατέρας μου. Δημιούργησα πολύ καλές φιλίες, αλλά κληρονόμησα ακόμα καλύτερες! Καλή χώνεψη και εις άλλα με υγεία, |
Απιστευτο.Και εξαιρετικα συγκινητικο.
Μα…για ποιους γραφεις;Ποιοι ειναι αυτοι οι τυποι;
Φανταστικο jane μου αρεσε παρα πολυ.
Περασα πολυ καλα στη μικρη μου αδεια για τις μερες αυτες και αυτο οφειλεται ακριβως σε αυτα που εγραψες.
ΜΑ ΑΚΡΙΒΩΣ.
Σε καθε λεξη.
επεσες 100% μεσα.
(ισως ενας λογος που περασα τοσο καταπληκτικα ηταν οτι δεν ηπια μεχρι αναισθησιας ουτε μια φορα-οχι οπως τις αλλες φορες…)
θελω κι αλλα να γραψω μα δεν το χω
Υ.Γ.Μια μικρη διαφωνια στο οτι οι ζωες μας εχουν μετριο ενδιαφερον.Ολα αυτα που εγραψες παραπανω δεν δειχνουν κατι τετοιο…Αντιθετως πολλοι θα σε (μας) ζηλευαν για τετοιου ειδους συναναστροφες.
Το βραδυ της Μ.Πεμπτης μπορω να πω οτι ηταν ενα τοσο γεματο βραδυ που ηταν απ τα καλυτερα μου ever.
επισης δεν συμφωνω 100% με το Υ.Γ σου.Δε μου κολλαει στο τελος ενος τετοιου κειμενου η μαλλον θελει καποιο συμπληρωμα.
και παλι θα σου γραψω οτι ειναι πολυ ωραιο το κειμενο…
@Νάξος
Ενα θα πω… Επιτέλους συγκινήθηκες με ένα γραπτό, αν και πνεύμα αντιλογίας 😛
http://www.youtube.com/watch?v=u-8DsEozq2k&feature=related
με εχεις παρεξηγησει εντελως τελειως…
Ας αποκαλέσουμε, λοιπόν, αυτούς που » έχουν ξεπεράσει τα 50 » ΒΡΑΧΟΥΣ γερούς που στέκονται αμείλικτοι και συνεχίζουν να μας προστατεύουν μετά από κάθε κύμα που σκάει και σαρώνει………..
Παρόμοιες σκέψεις υπάρχουν και στις τελευταίες σελίδες του ημερολογίου μου………
Τέλος, ακόμα προσπαθώ να θυμηθώ πού ήμουν εγώ το βράδυ της Μ.Πέμπτης……….
εκανα ενα λαθος.Για το απιστευτο βραδι της Μ.Παρασκευης (!) ηθελα να γραψω-οχι τοσο της Μ.Πεμπτης.εκεινο που ημασταν ΟΛΟΙ εκει γυρω απο ενα τραπεζι…
εγώ πρέπει να είμαι κάπου μέσα στους νευρικούς (στις άλλες κατηγορίες θα προτιμούσα να μην τοποθετήσω, δημοσια τουλάχιστον, τον εαυτό μου).
Με ταρακούνησες σήμερα με τη φράση που μου είπες στο τηλ «αμαν ρε jerry, ποτε θα σε δω??» και σε συνδιασμό με τα παραπάνω σου ζητώ συγγνώμη που έχω χαθεί τόσο πολύ καιρό… θα επανορθώσω… στο υπόσχομαι!!!!
@amelie
Έχεις επιλεκτική μνήμη? 😛 (Ένα λάθος έκανε ας μην τον κρεμάσουμε)
@Nάξος
Tα λάθη είναι για τους ανθρώπους (που είναι παρεξηγημένοι)
@jerry
Είσαι άτομο της πλάκας εσύ… (Το γυαλάκι ποιανού είναι;)
καλησπερίζω τους jerry, jane ,amelie &…νάξος…φυσικά!
λυπάμαι που άργησα να σχολιάσω αλλά αρχίζω ευθύς αμέσως:
1. κάτι μου λέει οτι η νάξος ενδέχεται να έκλαψε κιόλας…
2. ο jerry είναι όντως παιδί της «πλάκας» (το γυαλάκι τελικά ποιανού ήταν;)
3. η amelie «το είδε» Αθηναία φετος (με α κεφαλαίο!)
και 4. η jane ΕΓΡΑΨΕ με ή χωρίς εισαγωγικά…!
φιλιά ακόμη κ στους πιο μακρινούς προορισμούς…ανατολικά, βοριοδυτικά κ νότια!
@ Πασχαλιτσα :
ισως και να εκλαψε η Ναξος,ναι,ομολογει.
@ ολους τους παρευρισκομενοι(sic) και μη:
αλλαζω το κουραστικο και βαρετο «Ναξος» με το χιουμοριστικο και καθ’ολα αυτοσαρκαστικο «ηθοποιος»,γιατι ετσι σας αρεσει…
ετσι,γα να βαλουμε τα πραγματα στη θεση τους εμεις οι ντε νιροι….
χλευαστε με ελευθερα !
@ amelie: μη τους ακους,εισαι πολυ μπροστα εσυ.μονο που θα χρειαστεις και κανα δυο αυλικους να σου στρωνουν το κοκκινο χαλί σε καθε σου εξοδο.Ντιβα ε ντιβα.
ντοιν
α,ξεχασα…
@ jerry
σε ξερω;
@ jerry
οκ,οκ,σε ξερω
επειδη αυτο το ποστ μου εχει μεινει ανεξιτηλο…
και πλησιαζουν οι μερες.
μπορει να επαναληφθει η ιστορια παρακαλω;