Ο Θανάσης στο Θέατρο Πέτρας


Από τις χαρακτηριστικότερες μουσικές στην ελληνική σκηνή. Ο άνθρωπος που συνδέει το μπουζούκι με την ηλεκτρική κιθάρα. Αγαπά την παράδοση και το rock στοιχείο. Εμπνέεται από τη φύση, την αδικία και το θάνατο. Αυτός είναι ο Θανάσης Παπακωνσταντίνου.

Δευτέρα 31 Μάη, ανεβαίνουμε στις «πέτρες» του θεάτρου, για να απολαύσουμε μελωδίες του Μάντη Τιρεσία, της Κοιλάδας των Τεμπών, της Ανδρομέδας, του Διάφανου και της Αγρύπνιας. Ο άνθρωπος που συνεργάστηκε με τον Διονύση Σαββόπουλο, τον Βασίλη Παπακωνσταντίνου, το Σωκράτη Μάλαμα, τη Λιζέτα Καλημέρη, τη Μελίνα Κανά, τον Γιάννη Αγγελάκα, τη Μάρθα Φριντζήλα φέτος έρχεται με νέο δίσκο που τιτλοφορεί ως «Ο ελάχιστος εαυτός».

Ξέραμε ή μάθαμε οτι:

– Η εισαγωγή του «Πεχλιβάνη» είναι ηχογραφημένη από ένα βραζιλιάνικο σίριαλ από αυτά που παίζονται κατά κόρον στην ελληνική τηλεόραση. Ο Θανάσης είχε την ιδέα όταν μια μέρα, μπαίνοντας στο πατρικό του, είδε τους γονείς του «καρφωμένους» στην οθόνη να παρακολουθούν ένα τέτοιο σίριαλ και μετά βίας να γυρίζουν να τον χαιρετήσουν.

– Ο Λοΐζος, ήταν ο πρώτος που αποφάνθηκε για την μουσική του Θανάση. Όταν βρεθήκανε στη Θεσσαλονίκη του έβαλε να ακούσει ένα τραγούδι του, που ο Θανάσης πίστευε ότι ήταν το πιο ολοκληρωμένο. Αλλά και η απάντηση του Μάνου Λοΐζου ήταν καταλυτική: «Θανάση, παράτα τη μουσική, καλά είσαι εκεί στο στίχο». Πάλι καλά που ο Θανάσης δεν στάθηκε τόσο στη γνώμη του Μάνου. Με πείσμα και θέληση προχώρησε!

Τι μου άρεσε:
1) Οι δύο κορνίζες που υπήρχαν στο σκηνικό και πάνω σε αυτές ο projector έδειχνε εικόνες από τοπία, προσωπογραφίες, σύμφωνα πάντα με το κάθε τραγούδι.
2) Η διασκευή του τραγουδιού, του Ζαμπέτα, «Αλήτη». Σε ύφος reggae και στη συνέχεια ska.
3) Ο Γίαννης Χαρούλης που ερμήνευσε δύο κομμάτια, στο τέλος της βραδιάς.
4) Από τα κλασσικά κομμάτια του Θανάση, που μας συγκινούν ακόμα, ο Πεχλιβάνης (το video είναι ειδικό αφιέρωμα σε μας που ζήσαμε ή ζούμε στον «Ορφέα«)

Τι δεν μου άρεσε:
1) Η Ματούλα Ζαμάνη, που φέτος συνοδεύει φωνητικά, τον Θανάση Παπακωνσταντίνου. Για τσίρκο είναι πολύ καλύτερη.
2) Πολύ πειραματισμός, χωρίς λόγο. Περίμενα πιο επαγγελματικά πράγματα.

«Μας έχουν πείσει οτι η ασφάλεια μας είναι πολυτιμότερη από την ελευθερία μας. Προστιμώ να είμαι ελεύθερος και ανασφαλής.» είπε ο Θανάσης.

Αυτό που μιλά και μιλιά δεν ακούγεται,
αυτό που σωπαίνει και μου παίρνει τ’ αυτιά,
αυτό που γλυκά το ταΐζω παινέματα,
που τα βάζει στη γλώσσα του και τα φτύνει μετά

Jane

3 Comments

  1. Τώρα σειρά έχει ο Μάλαμας;

  2. Το μάντεψες σωστά! 😛

  3. manos

    Καλώς λοιπόν αφού είναι έτσι..
    Περί ασφάλειας το θέμα , ε, Θανάση;

    Ποια είναι άραγε η ασφάλεια, που μας έχουν πείσει ότι είναι προτιμότερη από την ελευθερία μας;
    -Καταθέσεις στην τράπεζα
    -Σταθερή δουλειά, -όσο πιο σταθερή γίνεται,ε!
    -Υποτακτική συμπεριφορά, ώστε να εξασφαλίσουμε ότι θα εξακολουθήσουμε να είμαστε αποδεκτοί στις ομάδες και στις σχέσεις που ήδη ανήκουμε.
    Λοιπόν, Θανάση, αν είσαι ανασφαλής, δηλαδή φοβάσαι μήπως χάσεις κάποια από αυτά, αποκλείεται ποτέ να είσαι ελεύθερος, επειδή συνεχώς θα προσαρμόζεις τη συμπεριφορά σου και τις πράξεις σου για να εξασφαλίσεις την ύπαρξή αυτών στη ζωή σου.

    Ασφάλεια σημαίνει να μπορείς να χάσεις όλα αυτά και να είσαι και πάλι καλά.
    Όταν αισθάνεσαι ασφαλής, δεν φοβάσαι τίποτα. Τότε είσαι ελεύθερος – όπως μας λένε άλλωστε οι καλοκαιρινές μπλούζες από την Κρήτη.
    Η ασφάλεια είναι εσωτερική κατάσταση και όσο και να την ψάχνεις σε εξωτερικά φαινόμενα δεν θα τη βρεις.

    Συνεπώς, Θανάση μου, η πηγή της ελευθερίας σου, αν και δεν το έχεις καταλάβει, είναι η ασφάλειά σου. Και το δικό σου αίσθημα εσωτερικής ασφάλειας προκύπτει από το ότι ασχολείσαι με αυτό που σου αρέσει. Να’σαι καλά, εύχομαι το ίδιο και δι’ημάς.

Αφήστε μια απάντηση