La Traviata Verdi @Badminton

Το Κρατικό Μουσικό Θέατρο της Μόσχας παρουσίασε στο θέατρο Badminton το έργο του Verdi «La Traviata» στις 22, 23 και 24 Νοεμβρίου 2012. Διακόσια χρόνια από τη γέννηση του Τζουζέπε Βέρντι (1813-1901) το έργο του παραμένει πλήρως σύγχρονο ενώ στη συγκεκριμένη παράσταση προσφέρεται μια νότα φρεσκάδας σύμφωνα με τη σημερινή εποχή. Οι βόλτες στην πρωτεύουσα βρέθηκαν εκεί.

Σύνθεση Συντελεστών : Μια παράσταση με εκατόν πενήντα συντελεστές, η συμφωνική ορχήστρα, η χορωδία και το μπαλέτο του μεγάλου μουσικού Θεάτρου της Μόσχας και φυσικά μια από τις σημαντικότερες καλλιτέχνιδες της λυρικής σκηνής, η σοπράνο Hibla Gerzmava στον πρωταγωνιστικό ρόλο της Βιολέτα. Σκηνοθετεί o καλλιτεχνικός διευθυντής της Όπερας Alexander Titel, την ορχήστρα διευθύνει ο Felix Kolobov, ενώ τα σκηνικά επιμελήθηκε ο Vladimir Arefiev, ομολογώντας οτι το μοντέρνο δένει υπέροχα σε ένα κλασσικό έργο.

Η πλοκή : Η ιστορία διαδραματίζεται στο Παρίσι των αρχών του 18ου αιώνα. Μία Παριζιάνα πόρνη πολυτελείας, η Violetta Valery και ένας νεαρός επαρχιώτης αριστοκράτης, ο Alfredo Germont, ερωτεύονται και εγκαταλείπουν την κοσμική ζωή του Παρισιού. Ζουν ευτυχισμένοι για μικρό διάστημα στην εξοχή με έξοδα της Violetta, αφού ο Alfredo συντηρείται από τον πατέρα του.

Ο δεσμός τους δεν γίνεται δεκτός από τον πατέρα του Alfredo, καθώς πιστεύει ότι ατιμάζει το όνομά του και ζητά από την Violetta να εγκαταλείψει τον γιο του για το καλό της οικογένειάς του. Εκείνη με αυταπάρνηση αποδέχεται την παράκληση και επιστρέφει στο Παρίσι, όμως η θυσία της παρεξηγείται από τον Alfredo.

Οι δύο νέοι ξανασμίγουν όταν πια είναι πολύ αργά, αφού η Violetta είναι στο τελευταίο στάδιο της φυματίωση και τελικά πεθαίνει στην αγκαλιά του αγαπημένου της.

Η αίσθηση από την παράσταση: Υπέροχη ερμηνεία απο την πρωταγωνίστιρια Hibla Gerzmava, αξιολάτρευτο σκηνικό με άψογες διχρωμίες, υπέροχη μελωδία (αφού έχει βάλει το χεράκι του ο Verdi), γεμάτη αίθουσα (καλό θα ήταν να έλειπε ο Μπουμπούκος & η Μπουμπούκα από το κοινό, με τα ψυχρά τους χαμόγελα), μέτρια ακουστική από πλευράς θεάτρου (σαν κάποιος να μην πήρε το μηδέν).

Τι μου άρεσε:
1) Που ακόμα το αθηναικό κοινό ανταποκρίνεται στην ομορφιά της όπερας.
2) Εξαιρετική η σοπράνο Hibla Gerzmava.
3) Η εξυπηρέτηση των παρκαδόρων, στους ανθρώπους με κινητικά προβλήματα.

Τι δεν μου άρεσε:
1) Η ακουστική του χώρου.
2) Οι διάσημοι του κοινού που περιφέρονται για lifestyle.
3) Δεν πρόλαβα να πω στον κ. Βόγλη «Στάσου μύγδαλα», πριν κλείσει η πόρτα του ανελκυστήρα.

Όσο πιο βαριά είναι η τέχνη τόσο σε συναρπάζει,
Jane

Αφήστε μια απάντηση