Blues
|
Τελευταία μέρα του μήνα (την επόμενη απεργούμε) και παίρνω τη στράτα για το bar Blues! Άνοιξε για πρώτη φορά τις πόρτες του το Νοέμβριο του 1981 και κατάφερε να δημιουργήσει το δικό του κοινό, που το τιμά φανατικά ακόμα και σήμερα.(συχνάζω εκεί από το 2005 οπότε είμαι στους αρχάριους ακόμα). Το μαγαζί ανοίγει στις 22:00. Ο χώρος είναι πολύ ζεστός (μερικοί θα τον βρούν μπουντρούμι), με πέτρα και ξύλο και παλιούς ροκάδες ή αρχάριους blueζίστες. Κάθε Παρασκευή και Σάββατο λειτουργεί και ο πάνω όροφος. Συνήθως τις Παρασκευές οργανώνονται live μουσικά σχήματα…για blues καταστάσεις. Καθίσαμε δίπλα στο τζάκι (δεν ήταν αναμμένο φυσικά) και παραγγείλαμε, τι άλλο μπύρες. Σας προτείνω να δοκιμάσετε βαρελίσια κόκκινη, πολύ καλή. Αρχίσαμε τις γνωστές κουβέντες για δουλειά, σπουδές, και γενικά για σχέσεις (standard θέμα). Ο Παναγιώτης πρότεινε απελευθέρωση στις σχέσεις, η Γωγώ μονογαμικότητα και αλήθειες μεταξύ ζευγαριών, και ως γνωστόν δεν καταλήξαμε πουθενά!!!(τι πρωτότυπο). Εγώ λέω το εξής: «Ειν’ η αγάπη μας απλά μια σημαδούρα στ’ ανοιχτά….» Β.Γερμανός Η ώρα πέρασε πολύ ευχάριστα, χωρίς να το καταλάβω και μόλις άρχισαν να με ενοχλούν οι φακοί και ο Μορφέας να με καλωσορίζει, κοίταξα το κινητό μου…02:00!!! Ζητήσαμε να πληρώσουμε και άκουσα το θεΐκό 50€ !!!!!!!!!!!!! Ζητήσαμε αναλυτικά ότι είχαμε πιει…και το ποσό φυσικά ήταν 30€. Μας έδωσαν τα ρέστα αλλά δεν άκουσα ούτε μια συγνώμη, ούτε ένα «λάθος μου». Πίσω από τις λεπτομέρειες κρύβεται η ουσία των πραγμάτων…Αλλά η ουσία δεν κρύβεται στις «ουσίες»…το πιάσαμε; Τι μου άρεσε : Τι με απογοήτευσε : Πληροφορίες : Φιλιά, Y. Γ. Αξίζει τον κόπο μια βόλτα εως το metro της Αλεξάνδρας, εάν λατρεύετε τα μαύρα ακούσματα του αμερικανικού νότου. |
Blues atmosfaira kai exaerismos den pane mazi… oso gia th servitora an htan methysmenh sygxoreitai kai gia to lathos kai gia thn mh sygnomh. an pali den htan methysmenh tote den sygxoreitai oute gia to lathos oute gia thn mh sygnomh alla sthn telikh poios eipe oti hpio kalh garsona einai ayth???
Ένα θα σου πω και θα καταλάβεις….
Αν είμαι ο Γιώργος μου κλέψαν το άλογο, αν ΔΕΝ είμαι ο Γιώργος βρήκα ένα κάρο…Δεν «πάτε καλά».
Αχαχα…καλό το τελευταίο.
Δεν μου λες πόσο χρονών είσαι?
Σόρυ κιόλας, αλλά αν είσαι κοντά στα 20 σε παντρεύομαι!!
Χρόνια ψάχνω κοπέλα που να ακούει blues-rock, να ψάχνει την μπύρα της και να συχνάζει ΣΕ ΥΓΡΑ ΑΝΗΛΙΑΓΑ ΜΕΡΗ!!!
«Σόρυ κιόλας, αλλά αν είσαι κοντά στα 20 σε παντρεύομαι!!»
Σόρυ κιόλας αλλά το κορίτσι έχει και αδερφό για να δώσει το χέρι της…:P
exw enan gnosto an einai na ton eidopoiisoume:)
tou aresei na liknizei to kormi tou stous ri8mous ths jazz!!! hahaha:)
panagiotaki???? ektos tou oti den einai konta sta 20!!! hahahaha de nomizw oti pantreyete h sigekrimenh kopela!!! ektos pali ti na po an ginei mia simfwnia oson afora to noikokirio tis douleies kai to poso 8a milas mesa sto spiti!!!
Στο Blues ΔΕΝ θα πατε για να «δειτε κοσμο»,ΔΕΝ θα πατε επειδη εχετε καιρο να βγειτε και θα θελατε να ξεσκασετε,ΔΕΝ θα πατε τους φιλους σας να τους δειξετε ενα ωραιο μπαρακι (εκτος αν ειστε και ειναι λατρεις της jazz-αρα το μαγαζι θα το γνωριζουν),ΔΕΝ θα πατε για να γνωρισετε τη jane και να της κανετε προταση γαμου,ΔΕΝ θα πατε με το αυτοκινητο γιατι δε θα βρειτε να παρκαρετε…
αλλα θα πατε γιατι σας αρεσει,εχει την ατμοσφαιρα του και την πλακα του και γιατι μενετε εκει κοντα και δεν εχετε λεφτα για ταξι…
…Και ισως συναντησετε και τη jane αλλα ΜΗΝ της κανετε προταση γαμου.Τουλαχιστον οχι εκει…
Ακούτε να σας πω…θα κάνω ό,τι θέλω…οκ?
Αν θέλω θα της τραγουδήσω και το ¨Oh do you love me…yes I do!!»
Pingback: Κυριακές στην πρωτεύουσα | Βόλτες στην πρωτεύουσα
Pingback: Για εκείνα που χάνουμε | Βόλτες στην πρωτεύουσα