Γιορτή της Μουσικής

Οι περισσότεροι θα γνωρίζετε ότι στις 21 Ιουνίου είναι η Ευρωπαϊκή Ημέρα Μουσικής! Οι πλατείες της πρωτεύουσας πλημμυρίζουν μουσική και δίνουν μια ευχάριστη νότα στην καθημερινότητα μας! Το φετινό moto της γιορτής είναι «Σου ανοίγει τ’ αφτιά»…

Παρασκευή παίρνω το Metro για το Σύνταγμα, για να μουσικογιορτάσω! Το πρόγραμμα είχε έντεχνα, Pop και ελληνόφωνο rock… Με ώρα έναρξης 17:30. Τι άκουσαν τα αυτιά μου;
Ο Γιώργης Χριστοδούλου με συνοδεία πιάνου τραγούδησε ισπανόφωνους στίχους με μια jazz άποψη, ο Γιάννης Χαρούλης μας θύμισε ότι «Στις χαραυγές ξεχνιέται», και επικεντρώθηκε σε ακουστικά τζαμαρίσματα με τη συνοδεία σαξοφώνου και ενός περίεργου μουσικού οργάνου …κάτι σαν σαντούρι. Επίσης είδαμε τα Μακρινά Ξαδέρφια…να μας δίνουν αισιόδοξο μήνυμα με το «Σφύριξε χαρούμενα μπορείς, δες τη φωτεινή πλευρά της ζωής» και το συγκρότημα Ανοιχτή θάλασσα (κάποτε ήταν support στους Αφούς Κατσιμίχα), να τονίζουν ότι στον έρωτα «όλα είναι απλά, άστο να πάει, όλα είναι απλά άστο αν πονάει…»

Κάθισα στο λιγοστό γρασίδι της Πλατείας Συντάγματος, τραγούδησα, γέλασα και χόρεψα για χάρη της μουσικής από τις 18:00 μέχρι τις 23:00 το βράδυ…Η συμμετοχή του κόσμου στην αρχή ήταν ανύπαρκτη, αλλά μετά τη δύση του ηλίου το κοινό αυξήθηκε απότομα…Διότι δεν έχουν μόνο τα «μπουζούκια» κόσμο…όλα τα event έχουν τους οπαδούς τους.

Τι μου άρεσε :
1) Που τα «Μακρινά ξαδέρφια» ερμήνευσαν το τραγούδι «διάφανος», τραγούδι του Θ.Παπακωνσταντίνου (αγαπημένο μου)
2) Που και η μουσική έχει τη γιορτή της και σε 14 σημεία της πόλης υπήρχαν πάνω από 130 μουσικά σχήματα, παντού δωρεάν!
3) Κατά τύχη συνάντησα την συμμαθήτρια/παλιά γειτόνισσα Ελένη και πολύ χάρηκα, άλλωστε έχουμε μεγαλώσει μαζί και αυτό δεν το ξεχνώ!

Τι δεν μου άρεσε:
1) Η τραγουδίστρια Λ. Πισπίρη, η οποία ήταν υπερβολικά στημένη!
2) Ο ηχολήπτης που έκανε διακρίσεις και μερικά συγκροτήματα είχαν υπερβολικά χαμηλό volume!
3) Που δεν γίνονται πολύ συχνά τέτοιες διοργανώσεις.

Υ.Γ. Στου δειλινού την άκρη, δε βλέπεις όνειρα
αυτά που γίναν βλέπεις και τα επόμενα
βλέπεις τον άνθρωπο μικρό, που τον πατάν στ’ αλήθεια
τα πόδια του τα ίδια…
Από τη φωνή του Μάλαμα να το ακούσεις…α ξ ί ζ ε ι πολύ

Μουσικοί χαιρετισμοί,
jane