|
Καλοκαίρι είναι ο καυτός ήλιος, που σε λούζει στο κέντρο της μεγαλούπολης, σε ιδρώνει ή σε ξεβράζει στο ανακυκλωμένο αεράκι του ανεμιστήρα. Είναι η κρύα γεύση του παγωτού. Μετά η ανατριχίλα από το ξυλάκι που μένει μόνο, έτοιμο να πεταχτεί στον κάδο των αχρήστων.
Στα 15 σου…
Καλοκαίρι είναι η μυρωδιά από το γιασεμί της μαμάς, οι πετυχημένες τάρτες με σταφύλι, τα τραγούδια μου μιλούν για ακρογιαλιές και οι Κυριακές στις γιαγιάς, με σπιτική βυσσινάδα. Βόλτα με τα ποδήλατα, τα χέρια μακριά από το τιμόνι, ορθοπεταλιές στο χρόνο που κυλάει βιαστικά. Ανέμελα φλερτ με πολύ καρδιοχτύπι.
Στα 25 σου…
Η κρύα θάλασσα σε προσκαλεί για βουτιές, στον άγνωστο βυθό της. Μπύρες μέχρι να ξημερώσει, μετά βλέμματα σε βρεγμένα σεντόνια, γεμάτα πάθος και περιπέτεια καλοκαιριού. Ως εκεί. Καλοκαίρι είναι η αναμονή για διάλειμμα από τη δουλειά. Ταξίδια με το πλοίο της γραμμής. Παρέες με κιθάρες, φωτιές, ναυαγοί στα εφήμερα όνειρα του Αυγούστου. Ευχές κάτω από τ’ αστέρια, να μην τελειώσει τίποτα…όλα να συνεχίσουν το καλοκαίρι μας.
Τώρα…
Σε πόσα καλοκαίρια έπνιξες τις ευχές σου; Μόνο 27; Καμία δεν έπιασε, όλες βούτηξαν στα παγωμένα νερά της Μυτιλήνης και στέγνωσαν άτσαλα στην Ελαφόνησο. Λαχανιασμένες από το γρήγορο κολύμπι, χάθηκαν στις δίνες του μυαλού. Πάτησαν πάνω στην καυτή άμμο. Μετάνιωσαν και γύρισαν πίσω, στο νερό. Έμειναν εκεί πνιγμένες στο φόβο. Οι ευχές είναι τα καλοκαίρια μας ή τα καλοκαίρια μας ευχές; Καλοκαίρι είναι οι αναμνήσεις ή τα ηλιοβασιλέματα των στιγμών;
Περσείδες απόψε. Κάνε μια ευχή για μένα, που μεγαλώνω απότομα. Ίσως πραγματοποιηθεί!
Σε λίγο…μεγαλύτερη από πριν,
Jane
|
