ARK Festival : Λουκιανός for ever

Όπως κάθε χρόνο έτσι και φέτος, οι βόλτες στην πρωτεύουσα κάνουν στάση στο Ark Festival. Φέτος ο λόγος είναι ιδιαίτερος. Το όνομα της βραδιάς είναι ο Λουκιανός Κηλαηδόνης.

Αργοπορημένη φέτος, πέτυχα επί σκηνής τους The Burger Project, ένα Mix με παράδοση και ηλεκτρικές κιθάρες. Συνέχεια με Monika (η the One Night only, όπως παρουσίαζε το teaser video του ARK). Η μικρή συνθέτρια, εχθές ήταν η Λεμονιά όπως είπε. Πέραν του νέου της κομματιού I don’ t want to lose you, όλο το υπόλοιπο ρεπερτόριο ήταν αγαπημένα της τραγούδια που έπαιζε με παρέα στη Φoλέγανδρο, το φετινό καλοκαίρι. All you need is love, stand by me, I will survive και ότι δε θυμίζει Monika.

Σακάκι με τους ThunderCats, σταράκι με ασημί πούλιες και το Live δε θύμιζε τίποτα από το σοβαρό κορίτσι που στέκει στο πιάνο και ερμηνεύει δικά της κομμάτια. Είχε ένταση, χορό, ρυθμό και μια νεαρή που περνάει σε άλλο στάδιο και άνετα μπορεί να γίνει performer. Τη χθεσινή νύχτα συμπάθησα τη Monika, γιατί ως γνωστόν δεν είμαι φανατική θαυμάστριά της.

Επόμενος άρχοντας στη σκηνή, ο Λουκιανός. Ο άνθρωπος που στα ξενύχτια λέει ναι και όχι στα σκληρά. Παραδέχτηκε ότι «όλοι του οι φίλοι παντρευτήκανε», μας περιέγραψε τη «Ρίτα, που νοικοκυρεύτηκε και έγινε mandame». Δεν ακούσαμε το «Αρχίζει το μάτς», αλλά απολαύσαμε δύο encore του καλλιτέχνη, τα οποία δεν ήταν των 2′. Είχε ανάγκη να παίξει στο κοινό, πράγμα που έχει στερηθεί τον τελευταίο καιρό, λόγω προβλημάτων υγείας. Απολαυστικός, για εκείνους που τον ξέρουν.

Τι μου άρεσε:
1) Ο άλλος εαυτός της Monika. Πιο δυναμική, πιο show girl.
2) Η διάθεση του Κηλαηδόνη.

Τι δεν μου άρεσε:
1) Για ακόμη μια φορά δεν πρόλαβα τη Μαριέττα Φαφούτη σε live.
2) Ο ήχος ήθελε βελτίωση, για να αποφύγουμε τους μικροφωνισμούς.
3) Η Μonika καλύτερα να τραγουδά οχι να μιλά, γιατί μέσα στη κόμπλα της χάνουμε το νόημα της πρότασης.

Τον επόμενο Σεπτέμβρη πάλι,
Jane