Αμπάριζα
Αμπάριζα ή αλλιώς ορμητήριο: «Χωριζόμαστε σε δύο ομάδες και ετοιμάζουμε την αμπάριζά μας και δίπλα τη φυλακή. Έναν χώρο που θα βάζουμε τους παίχτες που φυλακίζουμε.» Κάπως έτσι περιγράφεται το ομαδικό παιχνίδι που έπαιζαν συνήθως οι γονείς μας, στις πλατείες και τις αλάνες. Σήμερα η Aμπάριζα είναι ένα μικρό μπαράκι επί της οδού Λέκκα. Ακούει Jazz, δέχεται κόσμο των 30+ κάτι, διαθέτει οργανωμένη κάβα και είναι must ποτάδικο του Κέντρου. Μας θυμίζει αλλγικό στέκι, με στυλ, άψογο service και έναν μπάρμαν που μοιάζει με άνθρωπο των θετικών επιστημών παρά με fan της νυχτερινής διασκέδασης. Γελάσαμε, ειρωνευτήκαμε, θυμηθήκαμε και κάναμε μεγάλα σχέδια για τις «βόλτες», παρέα με τον sketchinky και τον Partalo. Πληροφορίες Τι μου άρεσε: Τι δεν μου άρεσε: Βόλτες με (ή για) στολίδια, |
η σκαλίτσα του μπάρμαν ήταν όλα τα λεφτά..ανέβαινε όταν ήθελε ν’αντικαταστήσει μπουκάλια που τελείωναν στο πολύ οργανωμένο μπαρ του.
το πρόσωπό του θύμιζε φυσικό (& πάλι! τελικά εσείς, οι φυσικοί βρίσκεστε παντού & πάντα-δεν το λέω για κακό!).
όταν έφτιαχνε κοκτέιλ, είχε έκφραση λες και σκεφτόταν…f=m*γ
( τώρα τελευταία έμαθα ότι το γ άλλαξε & έγινε α, λέει……πρόδωσα & την ηλικία μου!)
η σερβιτόρα ήταν μια γλυκιά ασιατο…κατάσταση, με πολύ ωραία μαύρα, ολόισια μαλλιά…θύμιζε Yoko Ono-συμφώνησαν & τα μέλη της παρέας.
ΗΜΟΥΝ ΚΙ ΕΓΩ ΕΚΕΙ!
υ.γ.1: η Μαμά λάτρευε την αμπάριζα (αλλά και την τσιλίκα…παιχνίδια άλλης γενιάς)
υ.γ.2:το τσάι πιο πολύ με καραμέλα μύριζε!
Αμυδρά τον θυμάσαι τον barman 😛
Pingback: Σαν στο «σπίτι» σου | Βόλτες στην πρωτεύουσα