|
Κάποιες μέρες του χρόνου είναι από εκείνες που μας πανικοβάλουν, μας μελαγχωλούν, μας απογοητεύουν, μας θυμίζουν «μαμά», μας παχαίνουν, μας κάνουν καταναλωτές, μας οδηγούν σε κρεπάλες, μας δίνουν αγάπη, μας μαγεύουν, μας κάνουν παιδιά και πάει λέγοντας.
Τρέχεις στα πολυκαταστήματα, πας super market, ξοδεύεις το δώρο σου μέχρι τελευταίας δεκάρας, ανεβαίνεις σε καρουζέλ (ολόκληρη γαϊδούρα), χαρτοπαίζεις μέχρι τα ξημερώματα σε σπίτι φιλικό, μπεκροπίνεις από το απόγευμα «για το καλό», βλέπεις παραμύθια στην TV που αναφέρονται στο πνεύμα των ημερών, ξεκοιλιάζεσαι στο φαΐ, φτιάχνεις γλυκά για ένα λόχο, στολίζεις το σπίτι με 1000 λαμπιόνια και περιμένεις τον Άγιο Βασίλη να περάσει από τις σωληνώσεις του καλοριφέρ και να σου φέρει το πολυπόθητο δώρο. Μάντεψες σωστά οι μέρες αυτές είναι μέρες Χριστουγέννων.
Οι βόλτες προτιμούν «Πάσχα στο χωριό και Χριστούγεννα στην πόλη», όπως έλεγε η καλή μας η γιαγιά. Λατρεύουν τα λαμπάκια, τους στολισμένους δρόμους της πόλης, τα αρωματικά κεριά, όλα τα περίεργα στολίδια και τους καφέδες στο κέντρο με πολυαγαπημένους φίλους. Πολλοί λένε οτι οι μέρες των εορτών είναι άκρως οικογενειακές, εμείς με μεγάλη χαρά τις θεωρούμε άκρως φιλικές. Παρέα με αλάνια από τα φοιτητικά μας χρόνια, φιλικές δίδυμες ψυχές και γνώριμες φυσιογνωμίες της ελληνικής blogόσφαιρας.
Φέτος το πνέυμα των Χριστουγέννων δεν θα μας πάρει από κάτω, η μελαγχολία δεν θα μας οδηγήσει σε απόγνωση, τα παραπανίσια κιλά δεν μας προκαλούν ενοχές και ο καταναλωτισμός είναι σπορ οχι συνήθεια κακιά.
Χρόνια Πολλά χωρίς Ενοχές,
Jane
|