Κλάξον/Freakonika

Σε ένα μικρό στέκι των Εξαρχείων, ο φίλος Άρης μας ταξιδεύει, κάθε Τετάρτη, με τη φωνή του, στα μονοπάτια της έντεχνης ελληνικής μουσικής! Το παλιό κλάξον, νύν freakonika, στη Βαλτετσίου είναι από τους λίγους χώρους που φιλοξενούν μουσικούς που έχουν κάτι να μας πουν.

Ένα μικρό bar, στο οποίο συχνάζουν ο Γιάννης Ζουγανέλης και ο Παντελής Θαλασσινός (ίσως κάποιο βράδυ, τους πετύχουμε να γρατζουνάνε τις κιθάρες τους) δίνει βήμα για ήχους και μελωδίες που όλοι μας αγαπάμε! Λίγα τραπέζια, μικροί καθρέφτες στον τοίχο και μια μπάρα με καλή μπύρα και καθαρά ποτά. Από εδώ δε λείπει η rock μουσική και το ξένο ρεπερτόριο, εξαρτάται από τη βραδιά που θα το επισκεφτείς. Τα Σαββατόβραδα, εμφανίζεται και ο Νίκος Καλλίνης (Εκείνος+Εκείνος) ο οποίος μας κρατάει παρέα με την κιθάρα του, μέχρι τις πρώτες πρωινές ώρες.

Η βραδιά κύλησε όμορφα, τα αδέσποτα τα ρώτησα μήπως σε είδαν (που λέει και ο Μαχαιρίτσας), όμως απάντηση δεν πήρα. Ζαλίστηκα να πω την αλήθεια, διότι όταν ανακατεύεις το αλκοόλ, εκείνο σε εκδικείται. Δεν είμαι στα καλύτερα μου, αυτές τις εβδομάδες και απέχω γενικώς. Απόδειξη; Στον στίχο «να’χετε υπ’ όψιν σας μια μέρα θα σας φάω, όλους εσάς όπου κοιτάτε τη δουλειά σας» (Μίλτος Πασχαλίδης) έπιασα τον εαυτό μου να γελάει σαρκαστικά…Είναι αλήθεια πως η μαυρίλα, πολλές φορές, μου βγαίνει σε γέλιο και αρρωστημένους αυθορμητισμούς!

Πληροφορίες
Βαλτετσίου 61
Εξάρχεια

Τι μου άρεσε:
1) Χαίρομαι όταν προτείνω κάτι και η ιδέα μου υλοποιείται!
2) Καλή παρέα, πολλές αποκαλύψεις και ακόμα περισσότερα γέλια! 🙂

Τι δεν μου άρεσε:
1) Άγνωστοι δρόμοι και εγώ ρισκάρω…το ένστικτο εύχομαι να μη με προδώσει 😉
2) Γιατί δεν ακούω τις συμβουλές των φίλων, αφού ξέρω ότι κατά 90% κρύβουν αλήθειες!

Κλείνω κ έρχομαι,
jane

5 Comments

  1. Επίσης, κάποιες φορές είμαι σχεδόν σίγουρη ότι είχα πετύχει στο πρόγραμμά του, το γραμμένο στο μαυροπίνακα στην είσοδο, βραδιές με…»ανοιχτό μικρόφωνο», τύπου ελάτε να σας ακούσουμε», ή κάτι τέτοιο.

    Επίσης, η διακόσμηση του ταβανιού με σελίδες κόμικς!!!

  2. Αν δεν απατώμαι, από τέτοια μικρά στέκια (κυρίως θεσσαλονικιώτικα) προέρχονται τα περισσότερα γκρουπάκια και ονόματα που γνωρίζουμε.
    Και όλα αυτά στην καρδιά της Αθήνας, σε μία αδικημένη γειτονιά λόγω ονόματος και μόνο.

  3. εχω να σου πω σκηνικο σε αυτο το μαγαζι μια παρασκευη βραδυ στο άσχετο κι εγω να ειμαι στα μαύρα μου τα χαλια! και ο τυπος που εκανε Live εκεινη τη μερα, ηρθε μπροστα μου και μου πε «εσενα σε ξερω ε?»
    ακομη δεν εχω θυμηθει, να ειμαι ειλικρινης!

  4. dora

    «Γιατί δεν ακούω τις συμβουλές των φίλων, αφού ξέρω ότι κατά 90% κρύβουν αλήθειες!»
    Γιατί αν τις άκουγες δεν θα ξεχώριζες τόσο…και οι φίλοι δεν είναι αυθεντίες, απλά είναι αποστασιοποιημένοι (συναισθηματικά) και κρίνουν τελείως αντικειμενικά…

  5. Pingback: Σέλας | Βόλτες στην πρωτεύουσα

Αφήστε μια απάντηση