Posts Tagged 'σκέψεις του μυαλού'

Καλοκαίρια και Χειμώνες

Photos by Katerina Paspaliari Φτάνουμε στα μισά του φετινού καλοκαιριού και ακόμα δεν καταφέραμε να βλέπουμε τον χειμώνα σαν ταινία. Για πολλούς τα χρόνια και οι ζωές, περνούν με τα καλοκαίρια Το 2001 στα Κύθηρα κάτι καινούργιο κάτι νέο, 2002

/ No comments

Καλοκαίρια και Χειμώνες

Photos by Katerina Paspaliari Φτάνουμε στα μισά του φετινού καλοκαιριού και ακόμα δεν καταφέραμε να βλέπουμε τον χειμώνα σαν ταινία. Για πολλούς τα χρόνια και οι ζωές, περνούν με τα καλοκαίρια Το 2001 στα Κύθηρα κάτι καινούργιο κάτι νέο, 2002

/ No comments

Γλυκές Αναμνήσεις

10/11/2011 Περνάω το φανάρι. Καθημερινά η ίδια διαδρομή. Βήμα γρήγορο. Τελικά πιο γρήγορα περπατάω, παρά τρέχω. Αέρας δυνατός, κρύος και με ορμή περίεργη. Πάλι καλά δεν βρέχει. Δεν το μπορώ το βρόμικο νερό της πόλης. Με θλίβει. Ποτέ δεν το

/ No comments

Γλυκές Αναμνήσεις

10/11/2011 Περνάω το φανάρι. Καθημερινά η ίδια διαδρομή. Βήμα γρήγορο. Τελικά πιο γρήγορα περπατάω, παρά τρέχω. Αέρας δυνατός, κρύος και με ορμή περίεργη. Πάλι καλά δεν βρέχει. Δεν το μπορώ το βρόμικο νερό της πόλης. Με θλίβει. Ποτέ δεν το

/ No comments

Μια μέρα στη ρουτίνα

Photo by otithelw.blogspot.com Μια μέρα μου, αρχίζει με ένα γραπτό μήνυμα κάπως έτσι : «Υπάρχει συμμορία που δρα σε Ν.Σμύρνη, Καλλιθέα, Γλυφάδα ρίχνοντας νερό στην πόρτα του κάθε διαμερίσματος και μόλις ο ιδιοκτήτης ανοίξει την πόρτα μπουκάρουν». Συνεχίζει με κάτι

/ No comments

Μια μέρα στη ρουτίνα

Photo by otithelw.blogspot.com Μια μέρα μου, αρχίζει με ένα γραπτό μήνυμα κάπως έτσι : «Υπάρχει συμμορία που δρα σε Ν.Σμύρνη, Καλλιθέα, Γλυφάδα ρίχνοντας νερό στην πόρτα του κάθε διαμερίσματος και μόλις ο ιδιοκτήτης ανοίξει την πόρτα μπουκάρουν». Συνεχίζει με κάτι

/ No comments

Κι όμως γίνεται

Ένα παλιό γράμμα, από κάποια φίλη που έγραψε τα παρακάτω, για μένα: 24 Νοεμβρίου 2006 Τα χρόνια περνούν, και τι γίνεται; Ο δρόμος μακρύς. Εμπειρίες, εικόνες, φόβος, γιατί; Φόβος, για το αύριο, και τι γίνεται; Η ζωή ένας κύκλος κι

/ No comments

Κι όμως γίνεται

Ένα παλιό γράμμα, από κάποια φίλη που έγραψε τα παρακάτω, για μένα: 24 Νοεμβρίου 2006 Τα χρόνια περνούν, και τι γίνεται; Ο δρόμος μακρύς. Εμπειρίες, εικόνες, φόβος, γιατί; Φόβος, για το αύριο, και τι γίνεται; Η ζωή ένας κύκλος κι

/ No comments

Όταν βλέπω θάλασσα…

Μεγάλωσα σε πεδιάδα. Το μόνο νερό που είχε ο τόπος μου, ήταν οι σούδες, που εξυπηρετούσαν τους γεωργούς στις καλλιέργειες. Με αυτά τα προιόντα τρέφαν οικογένειες, μεγάλωναν παιδιά, από την καρπερή γη. Δεν έχω παιδικά χρόνια που να θυμούνται ηλιοβασιλέματα

/ 2 Σχόλια

Όταν βλέπω θάλασσα…

Μεγάλωσα σε πεδιάδα. Το μόνο νερό που είχε ο τόπος μου, ήταν οι σούδες, που εξυπηρετούσαν τους γεωργούς στις καλλιέργειες. Με αυτά τα προιόντα τρέφαν οικογένειες, μεγάλωναν παιδιά, από την καρπερή γη. Δεν έχω παιδικά χρόνια που να θυμούνται ηλιοβασιλέματα

/ 2 Σχόλια

Μικρές Ιστορίες

Τα παρακάτω λόγια βρέθηκαν γραμμένα σε ένα σημειωματάριο, τα δανείζομαι, τα «πλαγιάζω» και σας τα παρουσιάζω… Ήταν Άνοιξη. Ο Απρίλιος του θύμιζε Πάσχα και σε εκείνη πάντα αλλεργίες. Τυχαία συναντήθηκαν, μετά από τρία χρόνια. Στους Διόσκουρους πίνανε μπύρες και μιλούσαν

/ No comments

Μικρές Ιστορίες

Τα παρακάτω λόγια βρέθηκαν γραμμένα σε ένα σημειωματάριο, τα δανείζομαι, τα «πλαγιάζω» και σας τα παρουσιάζω… Ήταν Άνοιξη. Ο Απρίλιος του θύμιζε Πάσχα και σε εκείνη πάντα αλλεργίες. Τυχαία συναντήθηκαν, μετά από τρία χρόνια. Στους Διόσκουρους πίνανε μπύρες και μιλούσαν

/ No comments